Obyczaje:
Nie odbiegają od panujących w całej Ameryce Południowej. Brazylijczycy nie grzeszą punktualnością, pół godzinne spóźnienia nie powinny nas dziwić. Rzadko w Brazylii używa się nazwisk, ludzie mówią do siebie po imieniu, tytuły senhor (pan) i dona (pani) są stosowane w kontaktach z nieznajomymi oraz jako wyraz szacunku do osób starszych lub z innej grupy społecznej. Podczas zawierania znajomości powszechny jest
uścisk dłoni, choć zdarza się nie rzadko, że przyjaciół, krewnych, czy nawet nieznajomych wita się przez pocałunek (w oba policzki). Mężczyźni zwykle poprzestają na podaniu dłoni. Kultura macho w Brazylii ma łagodniejszą formę niż w innych krajach hiszpańskojęzycznych.
Ubiór:
Brazylijczycy ubierają się dość swobodnie. Ubrania jakie zabierzemy powinny zależeć od miejsca, do którego się wybieramy. Sao Paulo jest szykowne, a mniejsze miejscowości bardzie konserwatywne. Jednak zawsze do kościoła należy założyć długie spodnie i przykryć ramiona. Do niektórych restauracji można wejść jedynie w krawacie. Im dalej na północ, tym strój jest mniej oficjalny. Szorty są akceptowane w pobliżu plaż, natomiast w mieście rzadko się je nosi.
Kuchnia:
Kuchnia Bahii – pełna afrykańskich wpływów, pikantna.
- Feijoada – czarna fasola duszona z suszonymi i wędzonymi mięsami (są to zwykle wieprzowe ogony, uszy, nogi, itp.). Obecnie jest uznawana za potrawę narodową Brazylii. Serwuje się ją z ryżem , poszatkowaną kapustą włoską, korzeniami manioku z masłem i kawałkami pomarańcz.
Kuchnia portugalska:
-Bacalhau – importowany, suszony i osolony dorsz
-Cozido – danie mięsne z warzywami (dynią, kapustą)
-Palmito- rdzeń palmowy podawany w formie sałatki lub zupy
Przekąski:
-Salgadinhos – małe paszteciki nadziewane serem, palmito itp.
-Pao de queijo – chleb serowy
-Pastel – dwie warstwy cienko zwiniętego ciasta z nadzieniem, smażone na głębokim tłuszczu
-Aipim frito – frytki z manioku
Desery:
-Kompoty lub dżemy (z dyni, owoców i słodkich ziemniaków) serwowane z łagodnymi serami
-Quindim – słodki krem z żółtek i kokosów
-Docinhos – cukierki domowej roboty
Specjały regionalne:
-peixe a Brasileiro – gulasz rybny serwowany z pirao (korzenie manioku w formie owsianki)
-carne de sol – suszona, solona wołowina podawana z dyni
-Churrasco – potrawy z rusztu
Napoje:
-Chope – zimne piwo z beczki
-Cerveja – piwo butelkowe
-Cachaca – wysokoprocentowy alkohol otrzymywany z trzciny cukrowej – gatunek rumu, zwykle bezbarwny, choć spotykany jest także bursztynowy
-Caipirinha – mieszanka rozgniecionej limonki, cukru i skruszonego lodu
-Batidas – soki owowcowe z cachacą
-Agua de coco – mleko kokosowe
-Caldo de cana – sok z trzciny cukrowej
-Mate – herbata południowoamerykańska
- Żródła:
- 1. Podróże marzeń. Brazylia, Biblioteka „Gazety Wyborczej”, Warszawa 2006
- 2.Danny Palmerlee [i inni], Przewodnik Pascala. Ameryka Południowa, Pascal sp. z o.o., Bielsko-Biała 2005
Kolejne polecane strony:
http://www.wakacje.pl/przewodnik/brazylia/
http://www.de-sign.pl/brazylia/index.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz